sábado, 31 de diciembre de 2011

2011

2011; un buen año. Un año lleno de sonrisas, lagrimas, viajes, relaciones largas, no tanto. Un año lleno de alegria, tristeza, felicidad, lucha. Un año lleno de objetivos, unos conseguidos y otros no. Un año con abrazos, y besos, miradas que lo dicen todo. Un año con decepciones, y errores. Con borracheras y festivales. Con bailes y canciones. Un año en el que he conocido personas increibles, no, mucho mas que eso. Personas que han marcado mi vida. Que me han enseñado a creer en mi, a reirme de todo. Otras que me han hecho mas fuerte. Personas en las que he confiado y han estado siempre ahí. Personas que en poco tiempo se han hecho imprescindibles. Amistades que se han hecho mas fuertes. Personas magicas. Amores. Personas fatales. Personas con las que he pasado los mejores y peores momentos de mi vida. Un primer viaje del año a Andorra; inolvidable. Otro a Galicia. Leamington; tan increible como siempre. Portugal. Malaga. Viajes dificiles de olvidar. Un año increible; un 2011 para recordar. Brindemos por un 2012 lleno de sonrisas.

Ella

Estaba esperando a su padre. El viento movía su pelo de un lado para otro. Llevaba un pañuelo rosa y marrón que se movía entre sus dedos ligeramente. Cinco pulseras en la mano izquierda y un reloj en la mano derecha, las uñas sin pintar. En el pelo llevaba dos ganchillos que sujetaban dos mechones de su pelo. Llevaba unos vaqueros de Stradivarius y una camiseta rosa, unas botas calentitas para acompañar.
Como siempre su padre no venía. Un poco mas de viento. Saca un chicle de su bolso y se pone a mascar. Se le ocurre la idea de escuchar música, pero ha perdido los cascos y no le queda apenas batería. Se oía el mar con fuerza y pasaban coches. Mil cosas pasaban por su cabeza. Entre ellas, su sonrisa.

viernes, 30 de diciembre de 2011

No tienes ni idea.

No, no tienes ni idea. No sabes de lo que soy capaz cuando estás cerca de mí. No entiendes nada acerca de la magia que hay en tus ojos, de lo que sería capaz de hacer por ganarme un lugar en ellos. No logras comprender el número de semáforos en rojo que habría pasado, los 2387642387427846236842 pasos de mi casa a la tuya que habría recorrido en milésimas de segundo, la de gente contra la que me habría lanzado por ser la primera persona que vieras por las mañanas nada más salir de tu cama. No, joder, no sabes la de choques provocados "accidentalmente" que habría creado contigo, sólo para que fuéramos un amor a primera vista, o a segunda, o a tercera..¡Que me da absolutamente igual!¡Que me habría dado de hostias con el mundo, habría sido un jodido kamikaze tirándome contra todo y rompiendo puertas hasta dar con la correcta que me llevara a tí! No, no tienes ni puta idea de lo que quiero decir con esto. Nunca, jamás podrás hacerte una idea aproximada de lo que intento explicarte, de lo que le pasa a mi mundo cuando tu estás cerca.

RLS11

Como coño se pueden echar tantas cosas de menos? Echo de menos vivir sin preocupaciones. No tener que estar preocupada por si el aliento huele a tabaco o si me pillan un mechero. Echo de menos la sonrisa de Paula y su ipod. La belenchu de Tarongi. Las risas, starbucks, McDonalds, criticas, abrazos y besos de mi enorme Laura. Los bailoteos de la pequeña Belen. La bonita pareja de Vicent y Anna. La pesada de mi prima y todos los momentos junto a ella. A Beyoncé, sus tacones y las fantásticas ideas con Josep. Los buenos momentos con Helena con H, Claudia, Elena y las gemelas. Echo de menos a los de Burr y a sus ideas. A Lucas y sus planes para ser de Burr. A mi compañera de camino a clase, Anna. A la enorme Fanny. A Quique y sus ideas. A mi Claruuuuuus.  A mi pequeño y enorme Óscar. Echo de menos echar de menos a los mios. Echo de menos a mi familia inglesa y a todas esas niñas. Echo de menos incluso a los perros. Echo de menos darlo todo con los Lions por tal de conseguir una de esas  pulseritas de cientos de colores  de Ben. Echo de menos el Starbucks. El McDonalds. El Royal Priors. Top Shop. River Island. Republic. Incluso Claires, H&M y Paperchase. Echo de menos Leamington y sobretodo echo de menos a su gente.

My heart stops when you look at me, just one touch, now baby I believe 

jueves, 29 de diciembre de 2011

.

Comentan cosas, muchas. Malas casi todas. Pero no me demostraste eso, por eso hoy sigo aquí tratando de arreglar las cosas. Confío en el tiempo. Siempre lo he hecho.

miércoles, 28 de diciembre de 2011

Mi princesa ♥

Desde aqui te mando un abrazo fuerte y muchos besos. Te mando mis mejores sonrisas, que ahora no las necesito. Te mando muchas buenas noches y todos mis sueños. Te mando mis esperanzas y mis fuerzas. Te envio la poca energia que me queda. Esta noche te envio lo mejor de mi. Te mereces mas, pero te doy lo que tengo. No te mereces nada de lo que te está pasando. Te quiero mucho y te juro que nunca te voy a dejar sola.

Love

+Which are your dreams ?
- I just got one. Forget him.
+Just try it. It's easy.
-I've tried it and it's difficult.
+Why?
-Because of his smile, his eyes, his hair, his clothes... Because he is perfect for me.
+But he is an idiot!
-Yes, I know.
+So.. ?
-Perfection doesn't exist.
+But you've said he's perfect.
+No, I've said he's perfect for me.

martes, 27 de diciembre de 2011

Mis chicos temporalmente separados.


Molts estius per recordar.


Fa mes o menys un any mon pare m’ho va dir: “L’estiu que ve aniràs a Anglaterra un mes amb la teva acadèmia d’angles”
Jo no volia anar de cap de les maneres però m’obligaven  a anar i no podia fer res al respecte. Vaig trobar la solució, li ho vaig dir a la meva cosina Irene.
Irene venia des de fa molt de temps amb mi a l’acadèmia i com tenim el mateix nivell d’angles li ho vaig comentar. La seva resposta va ser afirmativa, però tenia que consultar-li-ho a sa mare. Finalment sa mare va deixar que Irene també vinguera amb mi a Anglaterra, exactament a un poble anomenat Royal Leamington Spa. El dia 9 de Juliol ja estaríem allí i teníem moltes ganes de anar.

Nou de juliol de dos mil deu , 7:30 del matí, sona el despertador.
Em desperte i recorde quin dia és, m’alce d’un bot i baixe a desdejunar. Ma mare estava preparant-me els entrepans per esmorzar i dinar. Revise que no em deixe res, encara que es inútil, se que em deixaré alguna cosa.

Arribe al lloc on està l’autobús. Hi ha molta gent i no conec a casi ningú. Irene encara no ha arribat i jo ja pense lo pitjor. Començe a parlar amb Javi i Anna, dos amics de la meva germana però jo els conec bastant. Arriba Irene, menys mal. Estem nervioses i Vicente, el nostre mestre de l’acadèmia vol que anem pujant a l’autobús. Em despedisc de ma mare, de mon pare i de la meva germana, que em diu que disfrute ja que ella ja ha estat tres voltes allí. La trobaré a faltar molt.
M’assente amb Irene a l’autobus que va des d’Almassora fins a Manises, l’aeroport de València. Arribem al nostre destí i allí, la dona de Vicente, Dulce, ens presenta a la seva neboda Laura. Jo ja la coneixia des de fa molt de temps però ja ni m’arrecordava d’ella. Vam estar una estona parlant i ens preguntà que si es podia asseure amb nosaltres i li vam dir que, evidentment, no hi havia cap problema per a que  s’asseguera amb nosaltres.

Arribem a Leamington i saludem a les famílies, en la meva i han dos nenes anomenades Carla i Sylvie, son pare es deia Hagen i sa mare Claire. Em van fer sentir molt agust durant tota la meva estància.
Aquest viatge no era sols una visita a un poble d’Anglaterra, era molt més que això. Aquest era un viatge en el que aprens a ser responsable, on aprens molt d’angles i ademés de tot això coneixes a gent molt especial.
Tots els dies anavem a l’escola, dinàvem tots junts i per la vesprada fèiem activitats com anar al cinema o anar a la bolera.
Vaig fer molts amics en aquest viatge, amics amb els que encara tinc relació i que son molt importants per a mi. Vam tornar d’aquest viatge el dia 1 d’agost. Ens passarem tot l’estiu parlant d’aquest meravellós lloc i vam dir que a l’estiu següent tornaríem. I així ho vam fer. Aquest estiu hem tornat a Leamington, però am gent diferent, Laura també va tornar i va venir amb la seva amiga Paula, una persona molt simpàtica. Javi i Anna no tornaren a Leamington , encara que Javi va venir l’ultima setmana. En aquest viatge també he conegut a molta gent. Paula i Laura son molt amigues nostres i moltes vegades ens veiem.  Vam conèixer a molta gent molt especial però no puc nomenar-los a tots. Aquest estiu tornarem a Leamington a aprendre mes i a conèixer a mes gent. Sé que aquest estiu tornarà a ser inoblidable. Sé que m’ho passaré be. 
Hoy brindo por esas personas que te fastidian los días maravillosos, que te hacen sentir como la mierda, que te hacen llorar, que te hacen pensar : MAQUINA DEL TIEMPO SE INVENTADA !. Que te hacen recordar cosas horribles, que te hacen insultar, pasarlo mal... A todas esas personas les digo: me rio de ti y de tu poca capacidad de solidaridad ! porque NO soy perfecta, y a pesar de que TÚ me lo recuerdas, sigo adelante y aprendo gracias a ti, de TUS errores ! Gracias por mostrarme toda la imperfección concentrada en una sola persona, me hace sentir mejor !

lunes, 26 de diciembre de 2011

UNA CARTA DES DEL CÈL.

Aquell matí era diferent , trist. Era un dia de pluja, un 9 de Febrer. Em vaig despertar trista i més promte del que era normal, la mare, tampoc estava molt animada.

A l’hora de dinar sols hi havien silencis, després de 10 minuts de haver-hi començat a dinar, sonà el telèfon, contestà la mare, després d’uns 20 segons ho vaig començar a comprendre tot. La meva germana havia mort, no podia ser, portava uns 15 dies malalta, 16 per ser exactes, pero confiava en que tot es solucionaria, que Déu ens ajudaria, perque sempre havia llegit que Déu ajuda a tots, en especial als més menuts. No m’ho podia creure de cap de les maneres, vaig de esclatar a plorar, la mare m’abraçà, encara no erem capaces de asimilar-ho, no ens podia estar ocorrent a nosaltres. On es trobava Déu ara que Carme el necesitava?

Al dia següent fou l’enterrament, no podia haver-hi més gent a l’església. Va ser una setmana horrible per a tota la familia i amics més propers. Després de dos mesos, em vaig decidir a obrir la porta de l’habitació de Carme, la meva germana, no m’havia atrevit a fer-ho abans. Tot seguia com ella ho va deixar. Em vaig seure al seu llit i vaig començar a recordar moments que havia passat amb ella, no podia evitar les llàgrimes. De sobte, vaig trobar un paper, estava escrit, deia el següent:

“Estimada germana, se que vas a trobar-me a faltar molt, moltíssim, però no penses que jo t’oblidaré mai, o deixaré d’estimar-te perque no estiga al teu costat físicament deien-te t’estime. Sempre et vaig a estimar. Algun dia ens trobarem juntes una altra vegada,  Però mentre, no espigues trista pensant en mi. Ho estava pasant molt mal aquestes dues últimes setmanes, els metges feren tot el que pogueren, però Déu va decidir que volia que fora ja amb ell. Una nena de 7 anys no podia suportar més aquell constant dolor.

Ara em trobe d’allò més bé, tot el càncer ha desaparegut del meu cos. Ja fa dos mesos que he canviat de ciutat, de habitació, d’amics, d’escola… El primer dia que viag arribar ací estava un poc nerviosa, la veritat, però Jesús em va recibir molt bé, em reconegué ràpidament i els avis m’ensenyaren una menuda part del cèl i em van dir que tardaria en coneixer-ho tot bé.

Saps una cosa? Jesús no es com en cap de les fotografies i retrats que havia vist, però quan el vaig veure, vaig saber que era Ell. Fou Ell qui em portà a conèixer a Déu, em vaig seure als seus genolls com si jo fos algú important i va ser quan li vaig dir que volia escriure’t una carta per dir-te adeu i com em trobava. Déu, em va deixar el seu bolígraf màgic per a poder escriure’t aquesta carta, crec que l’àngel Gabriel te la portarà. Els àngels són fantàstics, m’agrada veure’ls com volen.

Una altra cosa, sols tu eres capaç de llegir aquesta carta, per als altres és un senzill full de paper blanc. Marta, he d’acabar ja aquest escrit, he de tornar-li aquest bolígraf a Déu, l’ha de deixar als altres nens. Per últim dir-te que no sols tu em trobes a faltar a mi, jo també te trobe a faltar a tu, moltíssimes gràcies per tot germana, t’estime moltíssim, has de ser forta. Dis-li a la mare que la trobe a faltar també i que la estime d’allò més. Algun dia estarem totes juntes una altra vegada.

Signat amb molt d’amor de Déu, Jesús i jo. “

domingo, 25 de diciembre de 2011

En esta noche tan especial me ha faltado tu sonrisa. Han pasado tres años y aún se me escapan las lagrimas al pensar en ti. Te echo de menos. Te quiero.

sábado, 24 de diciembre de 2011

Diez

Ni una mas, ni una menos. Diez corazones. Diez miradas. Diez chicas imprescindibles en mi vida.
Son mis chicas. Mis amigas, casi mis hermanas. Cada una con sus mas y sus menos. Cada una con sus opiniones y formas de pensar. Cada una con su equipo. Cada una de ellas es especial.
Cada foto. Cada sonrisa. Cada borrachera. Cada mirada. Cada " no llores mas por favor ". Cada " siempre voy a estar aquí, contigo ". Cada carcajada. Cada canción.
No es que valgan oro, porque sinceramente, no lo valen. Es que no tienen precio. Ninguna se puede comparar con otra. Cada una de ellas es un mundo, un paraíso. Cada mirada habla por si sola, y no hacen falta palabras para entendernos.
Cada lagrima de alegría es capaz de borrar diez de dolor. Cada baile elimina todas las anteriores discusiones.
Son tan especiales que me podría poner a llorar hablando de ellas. Me enorgullecen. Son mis amigas y por muy tontas que sean, las quiero como a nada en este mundo. Son mi mundo.

martes, 20 de diciembre de 2011

Hola.

Creo que me han dicho que este es mi blog sabes? Que puedo escribir lo que me de la gana, te guste o no. Sé que lo miras todos los días, cada entrada te la sabes del titulo hasta los comentarios. Lo sé. Me bloqueas en el tuenti. Solucionas algo? Se que vas a seguir decidiendo que tengo que hacer con mi vida mirando mi blog o sencillamente preguntándole cosas a tus amigas, a mis amigas.

Puedes seguir con tus tonterías de niño pequeño o puedes ser feliz. Como yo.
Es fácil sabes? Alomejor no dura tanto como me espero. Pero eso ya será mañana. Que hoy ya es tarde.
Déjate de tonterías y disfruta de la vida. Despierta.

Conseguido.

Sí, ha llegado el día. Ha llegado el día en que lo he hecho. Sí, hoy puedo decir que he abierto los ojos. Tan solo se trataba de intentarlo. Prometo que los he abierto de verdad. Ya está bien. Suficiente tiempo, ¿no crees? No me pienso arrastrar ni un puto centímetro más por ti, ya lo he hecho suficientes metros. No pienso malgastar un puto segundo más de mi vida comiendome la cabeza por ti. Y ni una puta lágrima verás caer por ti. Podrás entrar cada día en el blog y tu mismo podrás ver que no hay ninguna entrada para ti, es más esta es la última, así que disfrutala. Sí, Irene Bermúdez ha abierto los ojos, aunque te parezca increíble. Aunque tu mismo pensabas que nunca lo iba a hacer. Pues sí, lo he hecho. 
Hoy me han llamado putada, no puta, PUTADA. 
Hoy me río en tu cara!

lunes, 19 de diciembre de 2011


If you wanna make the world a better place take a look at yourself and make that change ;)

domingo, 18 de diciembre de 2011

Mientes y te crees tan especial!

viernes, 16 de diciembre de 2011

Extraño

Últimamente las cosas son raras. No malas. Raras.
Tengo más frío del que debería. Miro mucho mas a todo el mundo. Me gusta fijarme en los pequeños detalles. En la ropa que llevan.
Últimamente estoy mas aplicada. Pero a la vez estoy totalmente desconectada del mundo. Lo veis? Raro.
Últimamente me intereso más por el fútbol, me encanta.
Me preocupa, pero no estoy mal. Es mas, estoy en mi mejor momento del año.
No se como definir mi estado de animo. Enserio, me estoy preocupando. Creo que soy bipolar.
Hay millones de personas en este mundo. Mucha gente es eso. Y yo la tengo a ella. Está a mi lado y me quiere.
Sabes lo afortunada que me siento? Saber que te va a dedicar su mas sincera sonrisa cada mañana. Que te va a cantar todas las canciones posibles en el patio. Su manzana de los recreos cortos. Ella. Sus conflictos, los de los demás.Su orgullo. Mi apoyo. Nuestro apoyo. 
Transmite positividad a puñados. Transmite alegría, amor y cariño. Siempre sonríe y cuando no lo hace hago lo imposible para ver esa felicidad en sus ojos marrones. Esos que brillan con tanta fuerza y que cuando mas los miras mas felicidad te produce mirarlos. Ella y sus tonterías. Sus payasadas. Nuestros momentos.
Su pasado, nuestro presente y nuestro futuro. Tan especial. Creerme, no conoceréis nunca a una persona tan especial, cuqui, cariñosa y positiva jamás
Leamington. Starbucks. Ganas de escapar. Inglesitos. Guiris. McDonalds. Priors. Javi. Ellas. Casal. Verano. Santa Quiteria. Octubre. Amigos. Amigas. Pablo. Laura. Oscar. Otro Javi. Orgullo. Besos. Caricias. Abrazos. Mucho orgullo. Odio. Pena. Blog. Enfados. Disculpas. BBM. Tuenti. Twitter. Frio. Almazora. Familia. Pereza. Musica. Rodri. Asun. Gorda. Maria. Gorris. Blackberry. Discordia. Insti. Querer. Vodka rojo. Malibu. Peche. Ginebra. Fanta. Piña. Federico Moccia. Fiestas. Bailar. Cantar. Idiomas. Paella. Viernes. Sabados. Domingos. Siesta. Dormir. Compras. Viajar. Bershka. Stradivarius. Pull & Bear. Rebajas. Gastar. Vivir. Beber. Fumar. Sonreir. Soñar.

jueves, 15 de diciembre de 2011

FELICIDAD

Rotuladores que no funcionan, personas que no saben pintar. Sonrisas. Ganas de fiesta, ganas de fiestas.
Besos, muchos besos. Carcajadas. Miradas. Complicidad. Errores y mas errores. Consejos. Indirectas. Vamonos. Fotos. Humo. Hielo. Frío. Fútbol. Madrid, Barça, VALENCIA. Concursos, ganadores y premios. Ilusión. Felicidad. Lagrimas de alegría. Bufandas. Motivación. Coincidencias. Sueños. Inglaterra. Suspensos. Aprovados , notables y excelentes. Cosas que no esperas. Cosas que deseas. Cosas. Todo es simple y a la vez complicado. Maestros que dan asco porque tus notas dan pena. Recreos. Pasillos. Twitter , Blog , Tuenti y Facebook. Esperanzas. Amistad. Sonrisas..


domingo, 11 de diciembre de 2011

Enjoooooooooooy.

Ponte guapa. Saca los tacones,midelos y asegúrate de que superan los 10 centímetros.Pontelos y pierde el equilibrio hasta que te canses de caminar como un puto pato mareado y comprendas que tu también puedes deslumbrar.Ponte el vestido mas corto,apretado y sujerente que tengas.Vístete del color que menos le guste a tus padres.Píntate.Haz todo lo posible,VIVE LA VIDA.

J .

+ Te amo muchísimo.
- ¿Lo dices de verdad?
+ Mírame a los ojos, y pon la mano en mi corazón..
¿Ves que mis ojos brillan cuando te miro?
¿Sientes mi corazón a dos mil por hora cuando me tocas?
- Si.. lo siento.
+ ¿Sabes por qué es?
- ¿Porqué?
+ Porque eres lo más grande para mí.

7L

- Tú piensas que él es perfecto.
+ Yo no pienso eso.
- Entonces, por qué no me dices algún defecto que tenga?
+ Porque los pocos que yo le veo me gustan.
- Sabes lo que eso significa?
+ Qué?
- Que estás enamorada, y que ves la perfección en una persona imperfecta.

¿Juegas?

Vamos a jugar aun juego: Levántate, ponte recta y levanta bien la cabeza. Fija tu mirada en el horizonte y empieza a caminar. Camina lentamente, disfruta de cada paso, pero no pares, eso es lo más importante. Si te paras, pierdes. Cuanta mas seguridad tengas y más feliz seas, más puntos ganas. Olvida los malos recuerdos, deja tu mente en blanco, abre tu corazón, piensa en el presente, en el HOY. Ni se te ocurra llorar con el pasado, porque por cada lágrima, retrocedes un paso. No aceleres repentinamente, o te saltarás casillas... y lo más esencial de todo: si das la vuelta, quedas eliminada.

Y ahora? Esa niña sueña con ser pequeña.

Cuando eres una niña solo deseas ser mayor , hacer cosas de grandes y maquillarte y llevar tacón . Ahora ya no soy esa niña que era antes,aunque muchas veces me gustaría serlo.Me gustaría volver a ese mundo donde no existían los problemas, donde nadie buscaba hacerle daño a nadie. Donde podías jugar horas y horas sin preocuparte por nada más , donde ningún chico te gustaba, donde solo llorabas porque te tenias que ir del parque cuando mejor te lo estabas pasando. Donde podias construir tu propia vida de mayor en un rincón de tu habitación. Donde veias a los mayores dandose un beso y decias que asco!.Y ahora?como lo ves? una cosa normal. Lo más normal,todo era tan facil que solo al recordarlo te causa risa,jugabas a papás y mamás. Mis hermanos..mis hermanos sigen haciendolo, y siguen con todos esos sueños, sueños que NUNCA se harán realidad,que son eso SIMPLEMENTE SUEÑOS. Pero que solo con verlos te hacen feliz,cuando pasas por un parque y ves todos eso niños jugando a mi se me pasa por la cabeza todas esas tardes en el parque, en mi casa, jugando a exactamente lo mismo , hablando sola en mi habitación. Ahora lo haces y te sientes estúpida. Son juegos de niños. Piensa que tú también lo has hecho.Lo que daria yo,por un día ser la niña que era, la que estaba todo el día bailando y cantando en el patio de la abuela .La que solo lloraba porque no le dejaban hacer lo que quería. La que todas las noches soñaba con ser mayor .
Y ahora?esa niña sueña con ser pequeña.
Que llore no significa que me importe, ni que no llore significa que no lo haga. Que me sepa tu número no quiere decir que piense llamarte. Que mire hacia atrás de vez en cuando, no quiere decir que me importe mi pasado, y que me duela que te duela, no quiere decir que lo sienta por ti. Que te diga que te he olvidado, no significa que sea verdad. Que me ria cuando le regalas tu boca a cualquiera, no significa que me haga gracia. No, no me la hace. Lo falso que eres eso si me produce risa!

I like how it feels !

Que si. Que me lo estoy pasando como nunca. Que te he olvidado.
Voy corriendo por las calles con mi prima. Bailo por ahí con mis amigas. Me río :D
No tengo obligaciones. Hago lo que me da la gana.
Y me encanta. Me encanta cerrar de un portazo, gastar bromas.
Hablar de fútbol es la mayor de mis pasiones. Sufrir es lo que me toca por su parte.
Hacernos fotos y poner el cigarro delante del objetivo. Dar una vuelta con ella para tirar un papelito a la basura.
Cualquier excusa es buena para sonreír. Ríe, salta, disfruta, haz el tonto y que te miren, no te avergüences, elige. Blanco o negro; sé feliz. Y deja que el mundo piense, que comenten, que critiquen, que digan lo que quieran, que todos sus comentarios se reducen a un sentimiento: envidia, envidia de tu felicidad, de tu sonrisa.
 Comete el mundo y veras como te gusta lo que se siente.

sábado, 10 de diciembre de 2011

Betadine para las rodillas.

El tiempo sólo sana algunos trocitos, algunos fragmentos de vida. Pero para todo lo demás, hay que poner una tirita. Sí, una tirita. Luego meterse una muda en la maleta y continuar hacia adelante. Que me decían "el que no mira hacia adelante, atrás se queda”. Y yo no sé si es porque es así y a callar o qué. Pero yo siempre he seguido (o al menos lo he intentado) sus sabias palabras, no sin antes darme una buena ostia, mentiras aparte. Entre nosotros. Yo creo que lo que el tiempo no cura, difícilmente podremos curarlo nosotros mismos. Haber si me explico bien. Con esto quiero decir que el betadine es sólo para las rodillas y que a veces el simple hecho de que las heridas piquen no implica que se estén curando. No existe la magia más que encima de un teatro. No hay magia en un botiquín de casa. Vamos a morir sangrando. Y mientras más sangremos, más habremos vivido.

viernes, 9 de diciembre de 2011

Mierda de orgullo.

Entonces, solo en ese justo instante es cuando te preguntas porque le quieres tanto. La gente te dice, no le hagas caso, no merece la pena. Puede que no merezca la pena perder tiempo escribiendo estos textitos, pero puede que alguno de tantos le haga darse cuenta de algo, no de un perdón, no espero un perdón, solo espero que algún dia quiera hablar conmigo. Realmente, no se si ese dia llegará, confío en que llegue pero no tengo ni idea. No tengo ni idea hasta dónde puede llegar su orgullo. Y la gente no para de preguntarte el por que de todo esto, el motivo por el cual te importa tantísimo su amistad, el por que de todo esto si no estas enamorada de el, el por que de esta obsesión. No, puede que todavía no tenga la respuesta clara, ni quizás una idea de ese por que, pero lo que si que se es que necesito arreglar las cosas, lo necesito. Todos los que me preguntan ese por que es porque no les ha ocurrido nunca, en el momento en el que un mejor amigo desaparezca de tu vida sin avisar, entonces y solo entonces será cuando me entiendan. Cuando entiendan todos esos porqués que me preguntan cada día. Y no. No estoy enamorada de el. No. No busco tener nada más que una amistad con el. No. Ellos no entienden nada, pero no me importa. Todo eso no importa.

miércoles, 7 de diciembre de 2011

Sueños, nada mas que eso.

El otro día soñé contigo, si. Hacía tiempo que no lo hacía, pero lo hice. Soñé contigo. He soñado millones de veces contigo, pero nunca de la manera que lo hice el Sábado. Fue un sueño precioso. Realmente mágico e imposible.Soñé que tragabas tu orgullo y me pedías perdón. No recuerdo cuantas veces me decías lo siento, pero la primera vez que lo hiciste fue muy mágicamente, un abrazo bastó para arreglarlo todo. Recuerdo cada palabra del sueño, tu primera frase después de dos meses sin mirarme, "Irene, tienes un cigarro?", "Claro que tengo, pero desde cuando me hablas?, "Te salas última hora y hablamos?, "Pues claro, llevo dos meses esperando este momento" , llegamos a un parque. "Dame otro cigarro por favor", "Toma", "Fumemos", "Como quieras", "Creo que con esto vas a entender porque quería que te la salases", entonces me abrazó, "Todo esto es por quedar bien? Porque si es así mejor que lo dejes estar."Irene, siento muchísimo todo lo que te he hecho, no mereces nada de esto, lo siento", "Todo lo que he hecho por arreglar las cosas ha sido de corazón, no por quedar bien. Entonces, todo lo que me estas diciendo, lo sientes?". Un abrazo y un te quiero peque me bastó para saber la respuesta. "Te quiero mucho, siempre te he querido, a pesar de estas putadas, llevo esperando este momento semanas", "Lo siento Irene, puedes confiar en mi, yo lo haré en ti. Te quiero", "Esto es un sueño o esta ocurriendo?", "Si Irene, está ocurriendo, Hector Rojano   se está tragando su orgullo" , "Prometeme que no me volverás a fallar nunca", Y con un "Prometido" sellamos nuestra amistad. Sueños, putos sueños.

Cúmulo de sentimientos .

Ya no se ni como estoy, la verdad. Pensaba que al menos quisieras arreglar algo, sabía que no ibas a ser tu el que vendría a hablar conmigo, también sabia que no me pedirias perdon, porque como tu mismo dices; "no, eso ya lo hablé con el y lo solucionamos". Sabia que todo eso no iba a ocurrir, pero si tengo el valor de ir a hablar contigo para tratar de arreglar las cosas, no creo que merezca que te rieras en mi cara, y menos aun decirme "¿No crees que asi estamos mejor? Si nos hablamos, meto mierda, y si no también" Pero de que vas colegaa? Holaa? Como que asi estamos mejor? Estarás tu mejor, pero yo no, las cosas a mi me afectan, aunque sean relacionadas contigo, si, aunque me importes una mierda, no tengo que hacerle ese feo a mi novio, porque al fin y al cabo, eres su mejor amigo, y te respeto como tu deberias hacerlo conmigo ;) Para que dos personas se lleven relativamente bien hace falta meter mierda? No creo. 

lunes, 5 de diciembre de 2011

Y si, aquí la tienes corazón. Se como te gusta este blog, pero hasta que no apareces tu no está completo.
Eres la mas loca, única y sonriente de todas. Amo como bailas y como te lo pasas en fiestas. Me encanta tu felicidad y tu orgullo por lo que haces. Maria Martí, esque no tienes otro nombre. Estas loca loca loca loca pero loca loca. Lo mejor que se puede hacer es pasar horas y horas contigo. Gracias por cada momento, sonrisa, foto, baile y carcajada. Te conozco desde hace poco mas de un año.. quizà dos. No lo sé, pero me acuerdo de todos.. bueno, de los de fiestas quizá no, pero de los demás momentos me acuerdo de todos, créeme.
Hablar contigo es fantástico, cada conversación es un mundo. Nuestras fotos en el tejado del casal...
Te quiero María, mucho mas de lo que te crees.
Nunca nunca nunca dejes de ser como eres, porque te lo digo de corazón: VALES MILLONES 



Yeah.

sábado, 3 de diciembre de 2011

jueves, 1 de diciembre de 2011

Let's get lost in my paradise.

When she was just a girl, she expected the world but it flew away from het reach and the bullets catch in her teeth.

miércoles, 30 de noviembre de 2011

Te quiero.

Si si ,a ti pequeña, te lo digo a ti.
Talvez no seas la persona mas fuerte que existe, pero eres la que más tiene que serlo. Talvez no seas la persona mas rica del mundo, pero aún así repartes amor. En este mundo hay pocas personas como tu cielo.
Y no quiero que escuches a nadie, ni siquiera a esas personas que se hacen llamar amigas. Haz lo que quieras, pero pide consejo a quien te quiere de verdad. Vive la vida, que me han contado que dura poco.
Sabes? Nunca nunca estaras sola. Jamás, te lo prometo. Porque tu eres una amiga, de esas de verdad, de esas que hay pocas.
Hace poco te vi llorar. No sabes como duele recordarte asi princesa... Nunca mas te quiero ver asi , entendido?
Cuanto tiempo hace que nos conocemos.. buff creo que hace muchisimo tiempo. Pero no nos dimos cuenta hasta hace poco. Eres.. buff taaaan grande ! Por eso quiero que te vengas conmigo este verano a Inglaterra. Te lo pido porfavoooor. Vente vente vente juju
Gracias poor toooooodas las borracheras, fotos, cumpleaños, besos, canciones, abrazos, gracias por cada momento. Gracias por ser como eres Irene. Gracias por ser esa chica que se hace llamar Morenarubia Holanda :)
Te quiere, tu Martita !

Con los pies fríos no se piensa bien :)

Que mas dará lo que digan ? Que mas dará lo que piensen? Si estoy loca, es cosa mía.

;)

Se que entras una y otra vez en mi blog para ver si te escribo alguna entrada o algo asi, el caso es que no lo voy a hacer, te vas a quedar con las ganas guapo ;)
Solo te dire una cosita: Que te den por el culo, que alomejor te gusta !

sábado, 26 de noviembre de 2011

Pleeeeeeeaseeeeeeeee.

Let's get lost.

Qué bonita es la vida. Qué bonita es la amistad, el cariño, el amor... Qué bonitos los abrazos, las promesas, las risas y los llantos. Qué bonita la felicidad y qué bonita la tristeza. Qué bonito es sentirse querido y qué bonito es querer. Qué bonito es saber que tienes a alguien, qué bonito es estar ahí para los demás.

Sí, cariño, muchas cosas son bonitas, pero puedes salir ya del mundo ese de Yupi en el que vives. Que no todo son sonrisas y que no toda la gente es buena. Que no todo parece ser lo que es, ni mucho menos, es más, me atrevería a decir que la mayoría de las cosas son justo lo contrario a lo que parecen ser. Sí, es jodido, pero también es real. Así que, puedes vivir feliz, sin preocuparte de la verdadera realidad, pero te aseguro que en el momento que menos te lo esperas algo va a hacer que reacciones y que cambies tu manera de ver las cosas. Así es la vida.

Si no te gusta, pues no mires.

Puede que no sea la típica niña bonita que todo chico quiere conocer. Que me ponga histérica cuando no llevo razón, o peor aún, cuando la llevo y no me la reconocen. Que tenga muchas manías, tantas que es imposible nombrar todas. Que tenga una larguísima lista de defectos, que puede ser cien mil veces mayor que mi lista de virtudes, lo tengo claro. Puede que no tenga buen tipo, que no sea fotogénica, que los años me empeoren. Que grite cuando estoy discutiendo, que me caliente la olla con todo lo que pasa en el mundo, que le intente sacar explicación a todo lo que pasa en mi vida. Puede que sea áspera cuando me conoces, que no confíe en una persona hasta muy tarde y que sea borde con la gente que no me cae bien. Que tenga una mente muy cerrada y que no cambie nunca de opinión. Puede que no sea perfecta, es más, soy la perfecta imperfección personificada, pero créeme, estoy muy orgullosa de ello.

Exámenes.

Desesperación, angustia, nervios y agobio. No te da tiempo ni a respirar, una sensación horrible. Estrés, mucho estrés.Un tiempo breve que, desgraciadamente, definirá tu futuro. Pero, ¿qué es lo que quieres para tu futuro? Difícil respuesta. Dudas, piensas, reflexionas, pero no encuentras la respuesta. Tómate tu tiempo, que el deseo por elegir el camino correcto no te impaciente. Las prisas nunca fueron buenas.

-


Lo imposible se intenta y lo difícil se consigue.

viernes, 25 de noviembre de 2011

Recuerdos de aquellos dias.

Como vas a saber lo que es el amor si nunca te colgaste de unas paralelas? Como vas a saber lo que es el dolor si jamás te golpeaste con la barra? Como vas a saber lo que es el placer si nunca te subiste a lo más alto del podio? Como vas a saber lo que es llorar si jamas perdiste el puesto por 0.02? Como vas a saber lo que es la solidaridad si jamas dejaste pasar el error de otra? Como vas a saber lo que es la poesía si nunca te guiaste por la musica ? Como vas a saber lo que es la humillación si jamas te olvidaste la serie en plena competicion ? Como vas a saber lo que es la amistad si nunca aceptaste el saludo de quien te gano ? Como vas a saber lo que es la satisfacción si jamas clavaste una salida ? Como vas a saber lo que es la concentración si nunca has hecho girar a tu cuerpo 720º boca abajo? Como vas a saber lo que es morir si nunca hiciste un salto nulo ? Como vas a saber lo que es el pánico si nunca te arrepentiste en un mortal ? Como vas a saber lo que es la soledad si nunca te paraste en medio de una pista? Como vas a saber lo que es perseverar si nunca te abriste la mano? Como vas a saber lo que es el egoísmo si nunca hiciste lo que te dio la gana en plena competición ? Como vas a saber lo que es el arte si nunca inventaste tu serie en ese instante ? Como vas a saber lo que es la música si nunca escuchaste tu nombre seguido de "Campeona" ? Como vas a saber lo que es la injusticia si nunca te sacaron un ejercicio ? Como vas a saber lo que es el insomnio si jamas te toco el primer turno ? Como vas a saber lo que es el odio si nunca te echaron hacia atrás? Como vas a saber lo que es la vida si nunca, jamas, hiciste GIMNASIA ARTÍSTICA?

Una imagen vale más que mil palabras.

Hola, me importas una mierda. Adiós.

Deberías.

jueves, 24 de noviembre de 2011

Ni me miró cuando me dijo adiós. Se le notava que estaba asustado por como temblaba su voz. Cuando se fué juró que no volveria nunca, pero volvía porque sabía que yo estaría otra vez.

.

Hola, soy Irene no se si recuerdas mi nombre. Necesito saber de ti. Adiós.

2O años.

Un dia como hoy, un 24 de Noviembre, pero de hace 2O años, muere.
Muere esa voz que no volvería a sonar. Muere esa estrella.
Ese 24 de Noviembre murió Freddie Mercury de VIH, conocido como Sida.
Cuando supe de que murió todo tenia sentido, Show must go on , para los momentos de bajon.
Don't stop me now , para los de felicidad. Bohemian Rapsody... de todo un poco.
Has sido tan grande.. y lo seguiras siendo mañana, dentro de 2O años y dentro de 5O. Tu voz nunca morirá Freddie.
Como tu mismo dirias... SHOW MUST GO ON.

lunes, 21 de noviembre de 2011

Ahora me parece tan absurdo..

Pensar que me parecia tan encantador. Aunque hay que reconocer que la verdad soobre el amor se demuesra con el tiempo. Al principio todo te parece agradable. Después, cuando la historia arranca, lo que parecia agradable puede volverse bonito, incluso eternamente bonito... Pero la mayoría de las veces degenera y acaba siendo un espanto. Un puto espanto.

sábado, 19 de noviembre de 2011

Ella. La que mas se arregla. La que mas le quiere, la que mas me quiere.
Ella. La mas presumida de todas. La que mas abrazos da, de la que me gusta recibir tantos.
Ella. La que se baja del mundo conmigo. La que no me deja llorar. La que cuando lloro, lo hace también.
Ella. La que mas se raya pero la que mas se rie. La que mas te hace reir. La que te motiva mas.
Ella. La mas alegre. La mas fantastica. La mas chula.
Ella. La chica que siempre dice tequiero. La que se montará un quiosco de pipas conmigo.
Ella. La mas tonta. La mas inteligente. La mas simple y la mas complicada.
Ella. La que se pone tacones para ir a la peña. A la que le da igual lo que piensen.
Ella. La que quiero que sea. La que es.
Ella. La que se hace millones de fotos conmigo.
Ella. La que siempre se cae encima de mi.
Ella. La que baila flamenco. La que me enseña a bailarlo.
Ella. La que rie y se vuelve a reir.
Ella. La que esta enamorada hasta el ultimo hueso de su cuerpo.
Ella. Marina Llacer Beltran.
Simplemente... es ella.


-El mundo, la vida, y acciones que hagamos en un momento determinado, pondrán a cada persona en su lugar, a cada nube en su cielo, a cada "rey" en su trono, a cada perdedor en su banquillo, a cada payaso en su circo, y a cada puta en su esquina.

7L



Eres como el último cigarrillo del paquete, el último rayo de sol en la tarde, la primera estrella que se aprecia en la noche y la ola que más fuerte choca contra las rocas. Eres los cinco minutos antes de despertar, la primera gota de agua en un día de lluvia, el café ardiendo en una tarde de invierno...y el helado más sabroso en una mañana de julio. Eres la canción más bonita de todas, la montaña más alta y el valle más verde. Eres la sandía más dulce, el chocolate más amargo y el pintalabios más rojo.

viernes, 18 de noviembre de 2011

Marina Llacer, imprescindible.

 
Ella misma lo admite. Sonrie siempre y cuando no le intento hacer sonreir de todas las maneras que existen.
Expresa su amor por todo. Llora cuando es necesario. Siempre tiene la razon y cuando sabe que no la tiene empieza a reirse. Siempre dice la verdad, miente cuando es necesario. Rallada, eso no te lo discuto ;)
Lucha por todo y consigue lo que quiere. Quien se la hace, se la paga. Torrrrpe a mas no poder, aunque yo me se de otra que no se queda corta. Se olvida de todo, menos de mi  jajaja
Tonta e inteligente.. totalmente cierto. Tiene un cajoncito de besos que no se le acaban nunca.
Pesada, no parará hasta verte sonreir. Confiada y muy confidente. Educada.. bueno, si.. jajajajajaja
Desordenada a su manera. Familiar. Muuuy loca. Soñadora. ALEGRE. RISUEÑA. ENAMORADISIMA...
 
Gracias por ser como eres. Por no dejarme sola. Por cada minuto y cada segundo. Gracias por preocuparte por mi.
Gracias por, no simplemente estar ahi cuando me caiga, gracias por no dejar que lo haga.
Gracias por cada consejo, mirada, palabra, beso y abrazo.
Gracias por no judgarme. Gracias por quererme tanto.
Podria seguir agradeciendote la vida, pero creo que seria hacer algo que todo el mundo sabemos.
Antes se me ha olvidado ponerte otro adjetivo, el de IMPRESCINDIBLE.
Completamente única. Completamente tú.
 

Cuestión de detalles.

Hace frio. Llegas a casa. Dia larrrgo. Te quitas las lentillas y te pones las gafas.
Te duchas y te secas el pelo de malas maneras. Te recoges el pelo y te pones la sudadera mas enorrrrme del mundo. Calcetines de colores hasta las rodillas. Ahora mucho mejor.
Haces los deberes como puedes y aunque tienes intencion de estudiar, el ordenador està encendido con la excusa de escuchar música y acabas hablando con tus amigas.
Se esta calentito con la sudadera. Bajas al sofá. Tarde corta. Una peli o mtv?
Una peli. Cual ? La vida es bella o Amelie?
A pesar de haver visto ambas trescientas veces me decido por Amelie. Hoy me siento demasiado bien como para acabar llorando, aunque sea la pelicula mas bonita que haya visto en mi vida, la vida es bella la dejo para otro momento. Empieza. Palomitas, pipas, chetos y toda la clase de asquerosidades para el cuerpo que se puedan imaginar.
Fin. Dios. Me encanta esta pelicula, me hace sentir rara , me hace sentir bien :)
Hora de cenar. No tengo ni el mas minimo hambre y mi madre se cree que tengo el estomago cerrado.
Vaso de leche. Buenas noches. Apago la luz.
Mmm... que soñaré esta noche ahora que no tengo a nadie con quien soñar?
Que guay. Ahora es cuando llega lo inesperado. Cuando sueñas la mayor tonteria que te puede hacer reir durante horas. Ahora es cuando llega lo bueno.

mi bichito (L)

A veces he deseado estar contigo en un mundo en el que no existiera nada ni nadie más, poder hacer lo primero que se nos antojase, que no importara nada. Pero así sería demasiado fácil quererte.. Me gusta más así, de esta manera, en el mundo existen 6 billones de personas y me fijé en ti. Hay más personas, más lugares, más situaciones.. pero yo elegí este lugar, y a ti, y todo da lugar a esta situación en la que sólo yo vivo.Nos bastó con una milesima de segundo y una intensa mirada, una mirada que me enloqueció, lo deje todo...por ti...pero es algo de lo que no me arrepiento.Contigo comence una nueva etapa, aprendí lo que era de verdad la vida., aprendi a valorar cada cosa,cada sentimiento,cada sueño... pero solo contigo aprendi lo que era el verdadero amor.♥

Alejandra Rodriguez (L)

Hay veces que me preguntan qué es para mi la amistad, qué qué es para mí tener a una persona siempre ahí a tú lado. Yo simplemente les explico que si hay alguien a quien quieres de verdad alguien por quien lo darías todo sin rencores, alguien que sabes que jamás te fallará, alguien que para ti no tiene precio, alguien que sabes que te quiere, que no te deja, que te saca esa sonrisa todos los días, alguien que cuando te comes la cabeza esta a tu lado siempre. Ese alguien significa amistad, ese alguien, es ELLA.

Como ellas ningunas .

Personas, de muchas formas, simpáticas, antipáticas, egoístas, generosas, presumidas, superficiales, amables, vergonzosas, extrovertidas, tozudas, dóciles, nerviosas, tranquilas,cotillas, interesantes, aburridas, cabezotas, obstinadas, pesimistas, detallistas, optimistas, que viven en las nubes,que viven la realidad, testarudas, valientes, cobardes, puntuales, impuntuales,desobedientes,obedientes, aburridas, divertidas, serias, bromistas, con mal genio,apacibles,mentirosas, falsas, sinceras, inteligentes, incultas, superdotadas, gordas, flacas, horribles, preciosas, perezosas, hiperactivas, rápidas, lentas, calladas, habladoras, estresadas, cariñosas, emocionales, tristres, irritantes, seguras, peligrosas, aplicadas, desastres. Como ellas ningunas.

María Martí (L)

Es ella; la más loca, la más vergonzosa, la más atrevida, la más contestona, la más callada, la más simpática, la más graciosa, la más miedosa, la más torpe, la más inquieta, la más bonita, la más nerviosa, la más divertida, la más inocente, la más transparente, la más mejor. Es ella; quien sabe todo de ti, quien te conoce más que cualquier otra, quien te entiende como nadie,con la que empiezas una conversacion llorando y la terminas riendo, quien te saca una sonrisa siempre, quien te habla y da consejos hasta las 3 de la mañana, quien llora contigo cuando es necesario, quien está para lo bueno, para lo malo y para todo aquello que venga. ELLA a la cuál no cambiaría yo por nada ni nadie. Y lo mas importante: que por encima de ella, no hay nadie.

¿No te sientes orgullosa de tenerlas a tu lado?

- Yo sí... ¿ Porqué ? Lo primero por que son de lo mejor que hay, te lo aseguro, siempre que estás mal son las primeras que van a ayudarte, a preguntarte e ir contigo a muerte, son con las que una tarde de aburrimiento con ellas no existe, y claro, claro que no son perfectas, cada una tiene lo suyo... una tiene cara de mala, otra a veces se pone como una madre, y bueno.. cada una lo suyo pero a la vez con su defecto cada una destaca y la hace más especial! No me arrepiento para nada de haberlas conocido y de haber pasado cada momentito especial con todas o con cada una de ellas.. Sin duda, puedo decir que estoy orgullosa de ellas, orgullosa de que sean mis amigas. Han sido para mi siempre como un grupito de hermanas que jamás podria haber tenido pero que gracias a alguien las tengo. Os aseguro que no hay otras iguales.

jueves, 17 de noviembre de 2011

Ese lugar recondito del planeta.

Echo de menos chapurrear ingles a todas horas, coger treinta buses diarios y nunca parar de comprar.
Echo de menos las FOTO GRUPO !! , los greens, los STARBUCKS diarios y por supuesto, la cercania del McDonald's.
Echo de menos a cada una de esas personitas.
Echo de menos cantar Beyoncé a todddas horas y que me duelan las mejillas de reirme.
Echo de menos la discoteca en la que bebíamos agua y nada mas que agua.
Echo de menos la lluvia diaria.
Echo de menos el barrio, la gente del bario y nuestra forma de parar buses :)
Me encantó correr para coger cada uno de esos malditos buses que no te esperan, me encantó bailar hasta que me dolieran los pies, me encantó cada segundo de mi estancia alli.
Cada segundo de mi estancia en Royal Leamington Spa, mucho mas que un pueblo ingles.
Mi pequeño paraiso (L)

miércoles, 16 de noviembre de 2011

EL :$

No fue necesaria ninguna palabra, el supo interpretar lo que mi corazon sentia. Te quiero. 7L

Personas que apenas conoces y te ayudan todo lo que pueden y mas. AO(L)

-Tu eres amiga de mi primo, no?
+ Bueno.. mas que soy, era. Ahora no me habla.
- Joder, y eso? Esque esta flipao.
+ No se, movidas que pasan, pero, es lo que hay, sera flipao, pero tiene un corazon que no le cabe en el pecho, pero, no se, espero que sea cuestion de tempo.
- Si, es muy buena persona :) Seguro que todo se arregla pronto.
+ Eso espero.

viernes, 11 de noviembre de 2011

Merecia un espacio, en este blog. Alejandra Rodriguez(L)

Si tu te vas no queda nada, 
Te necesito aqui conmigo, 
Nunca separarnos
Y de la mano poder caminar
Me gustaria volver a sentir que tu me miras, 
Sentirme la unica persona de tu vida,
Rozar tu cuerpo sin preocupacion alguna,
Y ver como me sonreias,
Por seguir pensando en ti yo caigo presa,
La llave de mi corazon es olvidar y no puedo,
Cadenas de recuerdos me arrastran al suelo,
Prefiero mil mentiras a escuchar que no me quieres,
Mi corazon corre peligro si no estas.

jueves, 10 de noviembre de 2011

¿Holaaa?

¿Crees que me molesta que me borres del tuenti? Pues no cielo, no me molesta, me da completamente igual ;) Enserio, no hace falta que te preocupes y hables tanto de mi, se cuidarme yo solita, y si no, para eso tengo amigos. 

domingo, 6 de noviembre de 2011

Sonrie y sueña

<<Tu quieres un hombre que te acmompañe hasta la playa, que te tape los ojos con la mano para que puedas descubrir la sensacion de la arena bajo tus pies. Un hombre que te despierte al amanecer ansioso por hablar contigo y que se muera de ganas por saber que dirás. >> Eso es. A mí también me gustaría tener eso mismo. ¿Porque las cosas mas bonitas sólo suceden en las películas ?

sábado, 5 de noviembre de 2011

BUF.


Un dia te quieren, el otro te decepcionan.

viernes, 4 de noviembre de 2011

Cada uno con lo suyo.

Mejor así, tu lo tuyo, bueno, vosotros los vuestro y yo lo mio.

jueves, 3 de noviembre de 2011

No es cuestión de edad, es cuestión de madurez ;)

No creo que merezca esto, sinceramente. Si he dado el paso ha sido porque era lo mejor para los dos.¿ A caso no se valora lo valiente que se tiene que ser ? ¿ No se valora lo dificil que es dejar a alguien después de 4 meses juntos ? NO. Todo esto no se valora. La cuestión es joderme. Intentar hacerme daño, pero ¿Sabéis? No lo vais a conseguir. No vais a conseguir hundirme, todo esto me hace más fuerte, aunque tenga que crecer rápido, prometo que no me caeré y mucho menos me tirareis. ¿ Me puedes decir de que coño vas ? ¿ Por que lo has hecho ? Ah claro, es tu amigo, si , pero es que yo confiaba en ti y me has fallado, muchisimas gracias No sabes lo duro que es que una de las personas mas importantes de tu vida, por el que te has preocupado cada minuto, incluso cada segundo, por el que darias todo por tal de verle sonreir te falle de tal manera. Tampoco creo que sea una cuestion de elegir, ¿por que no puedo seguir teniendo la misma relación con él? NO LO ENTIENDO. Me has dado donde mas me duele, y lo sabes, eso es de ser mala persona, incluso un hijo de puta, de tener mal corazón, pero si vamos en plan joder, yo te puedo joder más, no lo dudes, pero nunca olvides lo orgullosa que soy.¿Y el otroooooo? ¿Pero de que coño vas xavaaaal? Eres un falso. ¿Yo? ¿Una sueltaaa? Puede ser, pero entonces tu un desesperado. ¿De que vas metiendote conmigo de tal manera? Enfin. De ti la verdad es que me lo esperaba. De donde no hay no se puede sacar ;) Pero, ¿que no lo entiendes? He decidido terminar con esto, pasaba de seguir engañándolo. Como no, tambien te parece mal. Si digo mentiras mal, y si digo la verdad, peor aun. ¿Holaaaaaaaaaaaa? La bipolaridad en casa porfavor ;)

martes, 1 de noviembre de 2011

No lo olvides nunca.

+ No te puedes hacer una idea de lo importante que eres pra mi.
- No es que no pueda, es que no se hacermela.
+ Por que no?
- Porque nunca antes me habia pasado esto.
+ Que no te habia pasado?
- Que alguien sintiera tantisimo hacia mi (L)
+ Te quiero muchísimo, nunca lo olvides porfa ;)
- Nunca lo haré.
+ Prometido?
- Prometido.

.

Es tan estúpido que no se da cuenta de que cuanto mas difícil me lo pone, mas le busco y mas trato de conseguirle, que cuanto mas me cuesta sacarle un “te quiero”, mejor me sabe. Porque una victoria sabe aún mejor cuando luchaste hasta el ultimo día por ella.

Casi los 14.

-Espero tu felicitación pequeño.

Mejor amigo.


No veo mejor momento para decirle gracias mejor que ahora. 
Gracias por soportarme, que yo también tengo lo mío.
Gracias por echarme la bronca cuando me ves haciendo algo que no debo.
Gracias por preocuparte, por preguntarme siempre cómo estoy, por animarme.
Gracias por tus abrazos,son de los pocos que consiguen reconfortarme.
Gracias por querer siempre lo mejor para mí y por intentar dármelo.
Gracias por llevar ya casi un año conmigo.
Gracias por ser más que mi mejor amigo, mi hermano.

Gracias porque no has cambiado, sigues siendo como siempre, sigues siendo el chaval que conocí, que me encantó, al que quise tanto, con quien he pasado los mejores ratos del año, con quien puedo hablar de CUALQUIER cosa. 

Gracias Mejor Amigo, gracias Hermano.
Gracias por todo, por absolutamente todo.


jueves, 27 de octubre de 2011

tequiero.

 Sabes? Lo que más me gusta de ti es que siempre estuviste ahí, conmigo. Que siempre supiste escucharme, tanto cosas serias o la tontería más grande. Quiero decirte que eres super especial para mí, y que sea para siempre. Porque algo tan bonito como tú, no está a mi lado por casualidad. Te quiero

Un yo. Un tú. Un nosotros.

 Una mirada. Una sonrisa. Una palabra. Un beso. Un te quiero. Un 7 de julio. Un ¿quieres salir conmigo?. Una caricia. Una llamada. Un mensaje. Un te echo de menos. Un hola. Un adiós. Un eres mi vida. Un pensamiento. Una sensación rara. Una lágrima. Un día malo. Una canción. Una frase. Un texto. Un yo. Un tú. Un nosotros.

Siemprejuntos.

Me encanta tu sonrisa, la adoro. Adoro tus abrazos, tus besos y tus chistes malos. Me encanta que me hagas reír, que me busques mis cosquillas aunque no tengas suerte. Me gusta cuando me miras y cuando sonríes sin ninguna razón porque te devuelvo mi sonrisa, esa que te vuelve loco. Me encanta que cuando hables, aunque el tema no vaya conmigo, que no pares de mirarme ni un sólo segundo. Adoro que me hagas sorpresas y bromas, esas tan peculiares en ti, y que cuando me enfade por tonterías, vengas a los cinco minutos y resuelvas todo. Me encanta que me digas que te cuente algo, porque sabes que lo odio. Adoro tu forma de hablar, tus gestos y tu aroma. Me encanta estar contigo porque se me olvida todo. Supongo que en realidad, no adoro todo eso. Me gusta solamente porque lo haces tú, porque es a ti a quien quiero .

viernes, 21 de octubre de 2011

Un dia.. de los que echaba de menos.

Hoy hacia frio, hasta con sudadera notabas como se te ponian los pelos de punta y la nariz pedia refugio.

La musica suena, que horror, ya podrian poner algo mas actual...
Joder, no me da tiempo de acabar-lo estoy segura!
-Tss , tsssss ! Ireeeneee, que te da el 4?
- 1:2OO.. creo!
Joder, encima está mal! Me doy por vencida y forzada por mi desilusion i por la prisa del profesor entrego el examen. Aprobada? Si, espero.. Pero ese ejercicio lo tengo mal no, fatal!
Me despido de mis amigas, algun que otro beso en la mejilla y intentando buscarle, sin resultado, subo al autobús. Silencio- David Bisbal.. esta no es la cancion que busco para definir mi dia...
Lazy Song- Bruno Mars , esta si ! Me gusta, pegadiza, aunque la tengo bastante escuchada, me ponho a cantar tan bajito que ni yo misma lo oigo.
Bajo del autobus. Buuufff, que frio! Encima hace viento, pongo mis manos en mis bolsillos y acelero el paso hasta llegar a mi casa. El viento hace que mi pelo se vuele y el aire se cuela dentro de mi sudadera y tengo escalofrios. Llego, como, me cambio de ropa y me voy a el pueblo. Alli estan mis amigas, creo.
Unas cuantas bromas de mi padre despues estoy en la puerta de mi casal. Por fiin es fin de semana!
La tarde no ha empezado demasiado emocionante pero me he reido mucho, pasa un rato y llega el. Me alegra la tarde por completo, ya que por amistades he estado un poco pensativa, preocupada y aunque ya esta todo arreglado no puedo negar que no haya estado asustada. La tarde transcurre rapida, como todas las tardes de findesemana. Me dice que se va. Le acompaño a la puerta. Despues de varios besos y algun que otro te quiero se lo digo.
- Quieres salir conmigo?
- Jajajajjaja
- Si, me siento un poco tonta preguntando esto, pero bueno.. :)
-Claro que sí !
Besos rapidos, de amor, de gratitud y de despedida.
Ha sido un dia.. productivo.
Un dia impar.. si, los impares tienen su lado malo.. pero no voy a negar, despues de esto, que no tengan nada bueno.
Un dia impar, un dia 21.

¿Quien pudo imaginar un 7 de Julio tan perfecto?

Este eres tu. Si. Diciéndome te quiero cada dos minutos, y echándome de menos cada 5 segundos. Preocupándote por mi en cada momento y sacándome una sonrisa con solo un beso. Haces que mi corazón lata más rápido esos once minutos antes de vernos. Es algo mecánico. Automático. Que no se puede controlar. ¿Quien te lo iba a decir? Nunca pensaste en nosotros, y aquí estamos. Queriéndonos como nunca antes. Sin poder imaginarnos una vida diferente, separada. Sin poder y sin querer imaginarla. ¿Quien te iba a decir que estos últimos tres meses y medio serían los mejores de tu vida por el siempre hecho de tenerme? ¿Quien te iba a decir que se podía querer tanto a alguien? ¿Quien hubiera imaginado la cantidad de sentimientos que se pueden sentir durante un beso? ¿O con un simple abrazo? Aunque no lo puedas creer, este eres tú, enamorado, dándolo todo por alguien. Y puedo decir que ese alguien soy yo. Gracias, por tenerte (L) Tequiero cariño <3

jueves, 20 de octubre de 2011

esa personita tan importante se hace mayor, felices 17.

Hoy. Siete de la mañana. Suena el despertador. Menuda mierda. Tengo sueño, ayer no conseguía dormirme. Quince minutos más. Siete y cuarto. Vuelve a sonar. Por fin puedo abrir un ojo. Enciendo la luz y miro la blackberry. Son las 7,17 y estamos a 20 de octubre. Espera un momento. 20 de octubreeeeee? ¡Hoy es un año más viejo Hectooooor! Felicidaades! Muchísimas felicidades! Para algunos eres un chulo, prepotente y flipado en algunas ocasiones. Pero para otros muchos eres simplemente increíble. Aunque a veces me pueda incluir en el primer grupo, me incluyo sin pensarlo en el segundo. Tendrás tus defectos, y claro que los tienes, pero muchas más virtudes. Creo que eres alguien increíble, Hector. Contigo he compartido muchos momentos. Unas fiestas de mayo. Un san juan. Tardes de casal. Alguna que otra noche de verano. Unas fiestas de octubre. Y no me puedo olvidar de aquel viaje a Andorra. También he compartido risas. Muchísimas. Abrazos necesarios. Otros no tanto. Privados. Algún que otro comentario. Unas cuantas conversaciones de chat. Alguna que otra algo mas larga por el whatsapp. Y alguna foto. También días sin hablarnos. Algún que otro día no te he podido ni mirar. Pero otros te he visto y te he dado un abrazo. Los dos sabemos que ha habido momentos en los que los dos podíamos haber estado mejor, pero no pasa nada, a pesar de todo eso te quiero muchísimo, de verdad. Te quiero dar las gracias por todo. Absolutamente todo. Si, también por esos momentos en los que de alguna manera me has hecho sufrir, porque me han hecho más fuerte. Tambien las gracias por esas lagrimas de felicidad, que no han sido pocas. Pero sobretodo las gracias por existir. Porque gracias a personas como tú, mi vida es un poquito más fácil. Y por último decirte como te he dicho otras veces que haya pasado lo que haya pasado, y pase lo que pase SIEMPRE voy a estar ahí. MUCHISIMAS FELICIDADES! FELICES 17(:
TEQUIERO MUCHISIMO.

miércoles, 19 de octubre de 2011

Me encanta quererte así.

Me dormí pensando en formulas de matemáticas, en fisica y quimica y en el temario de biologia. Me dormi de tanto pensar.
Creo que no he soñado nada, y si lo he echo, no me acuerdo.
Pero, me he despertado y juro que estabas delante de mí, mirandome a los ojos, estabas contemplando como dormía. Como en el el videoclip de Halo, de Beyoncé.
Sentí como sin tocarme recorrias cada rincon de mi piel. Tus ojos, recien despertados no paraban de brillar y tu sonrisa parecia de mentira.
Lo que si era mentira era que estabas allí, lástima.
Si, he dicho que no he soñado mientras dormía, pero eso no quiere decir que despierta, no pueda.
Eres el mejor sueño, y lo mejor de ti es que no hace falta dormir para encontrarte.
Te quiero.

miércoles, 12 de octubre de 2011

domingo, 9 de octubre de 2011

:)

-Y tú, ¿ Qué quieres ?
-Mmmm, quiero tocar las estrellas, quiero una casa en primera linea de playa, quiero tener un pony...
-No, boba, sabes a lo que me refiero..
-Lo se, lo se
-Pues venga, respóndeme..
-¿Puedes repetirme la pregunta?
-¿Otra vez?
-Sí, venga..
-Esta bien.. Y tú, ¿Qué quieres?
-¿Que qué quiero? Quiero levantarme por las mañanas y ver tu cara nada más abrir los ojos, quiero que me llames todos los días, que te preocupes si no estoy bien, que me preguntes, que me llames princesa, que me abraces, que me beses, que te pongas celoso de otros chicos, quiero tenerte cerca, que intentes hacerme reír, que te mueras por verme todos los días, que no llegues tarde, que salgas unicamente para verme a mi, que no dejes de lado a tus amigos por mi, que vivas cada día como si fuese el primero, que me digas te quiero cuando lo sientas, quiero vivir un sueño, nuestro sueño...